Ouderschapsplan
Ouderschapsplan – Realiseer je wat waardevol is
Succesvol ouderschap is geen ongeluk, maar het resultaat van een plan voor je ouderschap en een toewijding aan je kinderen. Wanneer we spreken over een "ouderschapsplan", dan hebben we het dus niet over een document, maar over de definitie van wat jij als ouder van jezelf en je gezin verwacht. Een vader definieerde het grootbrengen van kinderen als volgt: “Je mag misschien wel altijd plezier beleven aan het feit dat je een ouder bent, maar toch niet altijd plezier beleven aan het ouderschap." Ouders hebben al snel een gedeeld verlangen om goede karaktereigenschappen in hun kroost te kweken. Elke ouder wil bepaalde karaktereigenschappen ontwikkelen: respect, zelfvertrouwen en onzelfzuchtigheid. Hoe kunnen ouders erbarmen en vriendelijkheid in hun kinderen voortbrengen?
Kinderen moeten weten dat ze gewaardeerd zijn. De Bijbel zegt dat kinderen een geschenk zijn: “Kinderen zijn een geschenk van de HEER, de vrucht van de schoot is een beloning van God” (Psalm 127:3). Natuurlijk kan een ouder een moment waarop hij zijn (of haar) kind moet corrigeren niet altijd als "een belonende ervaring" zien! Maar toch, zelfs God tuchtigt de mensen waarvan Hij houdt (Hebreeën 12:6). Wanneer een kind ontdekt dat hij een groot verschil kan uitmaken in het leven van een ander, dan realiseert hij zich dat hij als individu heel waardevol is. Door je kind toe te staan om je te helpen - met de was vouwen, bladeren bijeenvegen, of je trui voor je halen als je die nodig hebt - dan vertel je dat kleine kind: "Hé, jij bent een belangrijk onderdeel van dit gezin. We zouden het niet zonder jou kunnen stellen." Ouders moeten deze jonge levens nooit als een gegeven feit zien, maar hen met de hoogste prioriteit beschouwen. Een gewaardeerd kind leert respect, zelfvertrouwen en onzelfzuchtigheid terwijl hij zelf aan het welzijn van het gezin bijdraagt.
Ouderschapsplan – Weet dat iemand meekijkt
Francis Bacon (1561-1626) begreep de primaire bron van het leervermogen van een kind. “Ouders die hun kinderen willen leren welke richting ze moeten inslaan, moeten zelf die richting inslaan waarin zij willen dat hun kinderen zullen gaan.” Een kind hoeft niet ver buitenshuis te gaan om voorbeelden van wreedheid of een gebrek aan respect te vinden. Een eenvoudige gezinsactiviteit kan dergelijke negatieve invloeden dwarsbomen. Kinderen moeten gelegenheden krijgen om erbarmen ten opzichte van anderen uit te oefenen. Onze schoondochter vroeg onze kleinzoon: "Wil jij je zusje helpen om haar fles vast te houden?" (hij heeft kleine tweelingzusjes). In het begin was Alek wat aarzelend om te helpen met die "dubbele voeding" en nooit hebben we hem gedwongen om aardig tegen hen te zijn, maar de eerste keer dat de tweeling dankbaar naar hem lachte, straalde hij van het zelfvertrouwen.
Onlangs bevonden wij ons op een speelplaats. We merkten dat een jongere knaap in de rij stond te wachten, juist vóór onze kleinzoon. We waren een beetje verbaasd om te zien dat Alek als eerste de spiraalvormige glijbaan afkwam - met de kleinere jongen op zijn schoot. “Toen hij boven was aangekomen was, was hij zo bang dat ik hem heb geholpen. Ik heb hem geleerd hoe je naar beneden kunt gaan, net zoals papa met mij heeft gedaan!” Het zit in de aard van kinderen ingebakken dat ze graag aandacht en goedkeuring willen verdienen. Ze zullen dus doen wat ze van hun ouders geleerd hebben. We prezen Alek niet te veel, maar we bevestigden op een luchtige manier dat zijn gedrag goed was door hem te vertellen dat dat heel aardig van hem was. Kinderen moeten zelf voor hun eigen vriendelijke daden kiezen. Het was de keuze van onze kleinzoon om de zorgen van het andere kind niet te negeren of hem ermee te plagen. Wanneer een kind (of zelfs een ouder) onzelfzuchtig reageert, dan heeft dit een grote invloed (Matteüs 25:35-40).
Ouderschapsplan – Beken dat je fouten maakt
Een mens die gelooft dat hij een waterdicht ouderschapsplan heeft, houdt zichzelf voor de gek. Maar toch kunnen we, ook als we in het ouderschapsplan hebben gefaald, kinderen over respect en vriendelijkheid leren. Je kind misdraagt zich en je schiet uit je slof; je reageert met een gespannen boosheid. Wat kun je doen als je iets verkeerd hebt gedaan? Bied je verontschuldigingen aan. Stel je de reactie van je kind eens voor als je zou zeggen: “Het spijt me. Ik dacht niet na over wat ik zei (of deed). Ben jij oké?" Op deze momenten leren ouders hun kinderen respect en nederigheid.
We maken allemaal fouten, maar een verontschuldiging biedt een gelegenheid om onze kinderen te leren hoe we vergeving kunnen aanbieden. Misschien denk jij wel dat je in je leven te veel fouten hebt gemaakt. Stel je Gods reactie eens voor wanneer we zeggen: “Wat ik gezegd of gedaan heb spijt me werkelijk.” Hoe denk je dat HIJ zich voelt? “Als we zeggen dat we de zonde[onze fouten]niet kennen, misleiden we onszelf en is de waarheid niet in ons. Belijden we onze zonden, dan zal hij, die trouw en rechtvaardig is, ons onze zonden vergeven en ons reinigen van alle kwaad” (1 Johannes 1:8-9). God is altijd waakzaam en Hij reageert op onze behoeften. Als kinderen van God worden wij door onze Hemelse Vader gewaardeerd.
Hij vindt ons zo waardevol dat Hij Zijn enige Zoon Jezus heeft gestuurd om aan het kruis voor onze zonden te sterven. Zelfs toen wij schuldig waren en de dood verdienden, voorzag God in een manier waarop wij vergeving van onze zonden kunnen ontvangen en met Hem eeuwig in de hemel kunnen leven. Hij stond op uit de dood en biedt ons nu het geschenk van het eeuwige leven. Wat een vreugde is het om deze boodschap met onze kinderen te delen, want ook zij kunnen het geschenk van vergeving van Jezus ontvangen.
Wat is uw reactie?
